Het was vorig jaar maart alweer maar omdat we er best trots op zijn plaatsen we het weer terug op onze vernieuwde site.
Mijn vrouw belt mij op, tijdens mijn werk op de trein (NS conducteur), en is lichtelijk in paniek. Deur van ons appartement, 2e verdieping, dichtgetrokken, terwijl de sleutel nog aan de binnenkant in het slot zit. 'Wat moet ik nu doen!' roept ze met trillende stem.
Tja, ik sta midden in de coupé, met een ov-kaart van een reiziger in de hand....! Er vliegt heel even van alles door me heen. Ik wil roepen woorden als: suffie, uilskuiken, maar hou me professioneel in. Ik ga snel de coupé uit, en vervolg op een balkon het gesprek. Ik zeg haar mij even tijd te geven iets te bedenken, en verbreek het contact. Heb ik vrienden bij de brandweer? Nee... heb ik niet. Verdorie, we moeten inbreken in ons eigen huis. Met zo'n plastic pasje!
Gebeld, en nee dat lukte na enige tijd niet. Ja wij wonen veilig!!!! Denken Hylke, kom op, wees inventief. Terwijl de trein met 140 km/uur naar Eindhoven dendert, zit ik te peinzen en te dubben. Weet je wat? De ramenwasser, die één keer per twee maanden alle appartementsruiten komt wassen, even bellen. Misschien zijn ze in Sneek, of in de buurt. Nummer zoeken, dankzij Google, en bellen. 'Nee', zegt later de baas, naar wie ik wordt doorverbonden. 'We zitten in eh... Emmeloord, Dokkum eh.... Heerenveen. Nee niet echt in de buurt. 'Wat is er aan de hand?' vraagt deze ondernemer. Ik leg hem de zaak uit, en dat er grote paniek is uitgebroken in huize Postma. Mijn vrouw zat inmiddels bij de buren. 'Tja, dat is niet best!', hoor ik hem zeggen. Ik zei dat ze via het balkon wel naar naar binnen kunnen met een lange ladder.
Het was even stil... En opeens: 'wij gaan je vrouw helpen. Ik stuur mijn mannetjes in Heerenveen 'even' bij hun schoonmaakklus weg, en ze komen even met hun grote ladder naar Sneek.' Ik kreeg meteen een warm gevoel door me heen, en zei hem dat ook. 'Aaah geweldig!', riep ik uit, terwijl Eindhoven rap dichterbij kwam. Nou ja ik hoor wel wat de kosten zijn. 'Nou, dat vergeten we maar even hoor' zei de man, 'we hoeven er niks voor....' Dat geloof je toch niet!
Ik zei nog dat ik zijn glazenwassers wel eens vanaf het balkon een koppie koffie met een mergpijpje heb aangeboden. Maar de volgende keer wordt het koffie met gebak! Hij moest lachen. 'Deal!', riep hij. Mobiele nummer van mijn vrouw uitgewisseld. En toen meteen Magda, mijn vrouw gebeld. Die was dolgelukkig, en ik ook!
Magda heeft nog snel iets uit de winkel, onder ons, gehaald.
Na een half uurtje verscheen de blauwe wagen van Schoonmaakbedrijf Buwalda, met een stel ladders op het dak. En in no time waren ze via het balkon bij de voordeur, en kon Magda er weer in.
Ik vind dit excessieve service van dit bedrijf. Ik had nergens recht op, mijn vrouw had een stommiteit uitgehaald, en toch waren ze via de A7 'eventjes' van Heerenveen naar Sneek gereden....
Schoonmaakbedrijf Buwalda nomineer ik werkelijk van harte, voor deze WARME DOUCHE voor deze ongelofelijke gratis service!
Inzender: Hylke Postma
Bron Radar Tros
